Marianne Potters is moeder van drie kinderen, maar ook nog eens jeugdleider van een heel stel tieners in de kerk. “Actief betrokken zijn bij een jeugdgroep is een van de mooiste dingen die je in de kerk kunt doen”, vindt ze. Samen met haar man Ruben is ze zo’n acht jaar geleden begonnen met het leiden van een jeugdkring.
“Ik ben misschien wel wat bevooroordeeld, want wij krijgen hele leuke tieners over de vloer.” Heel wat jaren combineerde ze dat naast haar gezin ook nog met een baan als verpleegkundige in het ziekenhuis. Maar toen tweeënhalf jaar geleden hun jongste zoon werd geboren, is ze fulltime voor haar gezin gaan zorgen.
Ontwikkeling
“Het is een voorrecht om met ze mee te mogen wandelen in hun ontwikkeling en zoektocht naar wie God is, om voor ze te mogen bidden en van ze te leren. Ze zullen altijd een speciaal plekje hebben in ons hart.” De jeugdkring bestaat inmiddels uit bijna twintigers. “Wij hopen dat ze mogen weten dat ze geliefd zijn door ons, maar vooral door hun schepper.”
Oefenpubers
Marianne raadt iedereen het aan om een jeugdkring te gaan leiden. “Echt, je krijgt daar geen spijt van. Het is zo bijzonder waardevol, ook voor jezelf, om een aantal jaar met ze mee te mogen wandelen en ze te zien ontwikkelen.” Daarnaast ziet Marianne nog een ander voordeel: “Als je eigen kinderen nog jong zijn kun je vast oefenen met pubers. Wij noemen ze wel eens onze ‘oefenpubers’. En niet te vergeten, je mag als kringleider ook mee op een van de hoogtepunten van het kerkelijke jaar: jeugdkamp!”
