Zomaar een vraag die iedereen wel eens stelt in belangstelling naar die ander en vaak is het antwoord kort: “Ja, goed hoor , ik mag niet klagen”. Herkent u dit? En vaak lopen we dan weer door en nemen genoegen met dit antwoord. We hebben niet geleerd of vinden het soms lastig om door te vragen hoe het echt met iemand is. Stille pijn, stil verdriet, eenzaamheid, stille armoede het wordt door ons niet ontdekt , niet als we de vragen naar de welstand van onze medemens oppervlakkig houden .
Zonder dieper in te gaan in zo n kort gesprek, valt er al heel wat te signaleren hoe iemands situatie is, let op het gedrag van iemand, let op iemands persoonlijke verzorging zijn er lichamelijke klachten, heeft met financiële uitdagingen en houdt men het hoofd net boven water in welke leefomstandigheid bevindt men zich.
Beste broers en zussen, wij horen om te zien naar elkaar en waar wij niet zelf kunnen helpen mogen wij toch iets betekenen voor onze naaste waar wij ons zorgen over maken. Als u iets signaleert wat u zorgen baart of niet klopt met gezond welzijn van iemand in uw omgeving probeer ernaar te vragen of er meer hulp nodig is en als op zijn of haar privacy gesteld is, hebben we een discrete manier hiermee om te gaan.
Ons netwerk van hulpverlening wordt steeds groter en er kan echt hulpgegeven worden om u uit bijvoorbeeld de financiële uitdagingen te komen. Ook voor een ieder die leiding geeft in een team, zijn er handvatten beschikbaar hoe je misstanden al in een vroeg stadium kunt signaleren zowel bij jongeren als bij volwassenen .
Met elkaar kunnen we op deze manier iets doen aan eenzaamheid, stille armoede en vermoeden van armoede.
In Christus verbonden,
Cees Hogewoning Oudste Zorg / Diaconie
