Maandthema december: Het oude voorbij

Liedtips:

• God wijst mij de weg (Opw. 429)
• U geeft een toekomst vol van hoop (Selah)

Inleiding:

God wijst mij een weg
Als ik zelf geen uitkomst zie
Langs wegen die geen mens bedenkt
Maakt Hij mij Zijn wil bekend
Hij geeft elke dag
Nieuwe liefde, nieuwe kracht
Als ik mijn hand in Zijn hand leg
Wijst Hij mij de weg.
Wijst Hij mij de weg.

Een bekend lied voor de meesten onder ons. En zó waar! We zijn begonnen aan een nieuwe reeks van drie maanden en daarin staan we stil bij ‘Onze Koers’.  Voor de maand december is het subthema: onze koers – het oude voorbij.  Als ik aan het woord koers denk, komen de woorden ‘weg’ en ‘kompas’ bij mij naar boven. Daarom dacht ik ook aan bovenstaand lied. God wijst mij de weg. Hij wijst ons, als gemeente, ook de weg. Maar hoe doet Hij dat, welke wegen heeft Hij ons al ingeleid, welke weg komt nog? Vragen over wat geweest is en wat gaat komen. Dat brengt misschien ook oud zeer naar boven of juist ‘die goede oude tijd’, maar ook onzekerheid of verwachting en hoop. Laten we hier snel over gaan praten met elkaar!

Paulus heeft in zijn leven een duidelijk voor en na met Jezus. Sommigen zullen dat herkennen. Anderen zijn net als Timotheüs opgegroeid met Jezus, maar ook daar was een moment in je leven dat je zélf die keus moest maken om de koers van Jezus te volgen!

centrale Bijbelteksten:

Filipenzen 3:12-14
Jesaja 43:18, 19

Vragen

• Hoe is dat bij jou gegaan? Hoe komt het dat jij die koers bent gaan varen? Deel dit met elkaar.
• Noem eens twee punten van vroeger die bijzonder waren voor jou in je relatie met God. Hoe heeft God je geleid of aangeraakt? Misschien was er ook een persoon bij betrokken die jou op de juiste koers hield of bracht?
• Zijn er ook momenten waar je spijt van hebt, wat je nog niet los hebt kunnen laten? Zit er ergens nog oud zeer, schuldgevoel of wrok? Misschien ook met betrekking tot vorige gemeenten? Durf dit ook met elkaar te delen. Voor de luisteraars, het woord zegt het al: luister eerst en kom niet direct met adviezen (dit zeg ik vooral ook tegen mezelf :))!
  Soms is het goed om iets hardop uit te spreken, dat lucht op en geeft nieuwe ruimte in je hoofd. 
• Paulus zegt in vers 13: ‘Ik vergeet wat achter mij ligt en richt me op wat voor mij ligt.’. Paulus was geen lieverdje en zal vast spijt hebben gehad van zijn oude leven en ook mét Jezus blijft hij mens en zal hij fouten hebben gemaakt, maar hij kiest ervoor om daar niet langer bij stil te staan en dus ook de aanklager geen ruimte meer te geven, maar zich te richten op Jezus. Hoe kan dit jou helpen om het oude achter je te laten en je te richten op wat voor je ligt? En hoe doe je dat, hoe hebben anderen dat gedaan? Deel dit met elkaar en leer van elkaar. 
• Het kan ook zo zijn dat je je vasthoudt aan de wonderen van vroeger. Zijn er dingen die zo bijzonder waren dat je dat zo graag weer opnieuw zou willen beleven? 
• In Jesaja 43:18 lezen we: ‘Blijf niet staan bij wat eertijds is gebeurd, laat het verleden nu rusten.’. Het volk van Israël heeft vast vaak teruggedacht aan het wonder van de Rode Zee of de overwinning op Jericho. Misschien dacht David terug aan die keer dat hij een reus versloeg, toen zijn zonen zich tegen hem en elkaar keerden. Hoe kan een verlangen naar vroeger je huidige wandel met Jezus in de weg staan? 
• Dan komt vers 19: ‘Zie, Ik ga iets nieuws verrichten, nu ontkiemt het – heb je het nog niet gemerkt? Ik baan een weg in de woestijn.’ Ik bepaal de koers, aan jou de keus om in de boot te stappen! Prachtig hoe God hier nieuwe hoop geeft! Deze tekst heb ik al jong geleerd van mijn ouders, omdat zij die hoop nodig hadden én hebben gekregen van God. Ik ben benieuwd hoe deze tekst tot jullie heeft gesproken/ spreekt? 
• Nu je zo met elkaar gesproken hebt over het verleden, hoe kunnen we dan stappen zetten in de juiste richting voor de toekomst? Een toekomst vol van hoop?
• Jaap had het erover dat we van God nieuwe oplossingen mogen verwachten, Hij wil nieuwe overwinningen geven, Hij wil nieuwe dingen doen, nieuwe dingen laten zien om nog meer geheiligd te worden en ons uit te strekken naar de mensen om ons heen, zodat zij Jezus ook leren kennen. Dus ook in onze gemeente! Wij mogen als gemeente het oude loslaten, ons overgeven aan God, vrijmoedig en onbevangen Zijn koers varen en met vreugde uitzien naar wat Hij ons gaat geven en laten zien, ook al weten we nog niet wat dat is. Durf jij dit aan? Durven wij dit samen aan en hoe gaan we dat doen, niet in praktische zin, maar geestelijk? Hoe gaan we elkaar daarin bemoedigen en trainen? 
• Vorige maand hebben we als gemeente de SWOT analyse ingevuld. Op het moment van schrijven is daar nog geen uitslag van, maar ik ben heel benieuwd hoe we van onze zwakten onze sterkten kunnen maken. En van onze bedreigingen onze kansen, maar dat alles wel in het Licht van Zijn koers en vol verwachting beschikbaar zijn! Hoe doe jij dat? Hoe doen wij dat?

Zegen!

Rosanna van Delft