Maar liefst 8 teams hadden zich aangemeld voor het beruchte Bappies Zaalvoetbaltoernooi. De vorige editie dateerde alweer uit 2015, dus het werd hoogtijd voor weer een krachtmeting. De organisatie had beginners, gevorderden en profs door elkaar gemixt om zo gelijkwaardige teams te krijgen. Na heel wat wedstrijden met spektakel en uitvallers werd om 21.15 uur het (verrassende) winnende team gehuldigd.
Zweepslag
Om 18.00 uur stonden de teams al klaar op het veld voor de laatste instructies. Naast de bijna vijftig deelnemers waren er ook supporters uit de gemeente komen kijken. Zelfs wethouders Sonny Spek stak op een gegeven moment nog zijn hoofd om de hoek van de deur. De potjes voetbal duurde een kwartier, maar dat was voor sommigen blijkbaar al lang genoeg. De eerste blessures deden zich al vroeg in de avond voor. Oud-basketballer Marcus Potters zat op een gegeven moment op de grond met naar eigen zeggen ‘een zweepslag’. Verder voetballen zat er niet meer in. Mark van der Marel fietste pijlsnel naar huis om zijn sporttenue aan te trekken en de plaats van Marcus in te nemen. Mark van der Marel zijn dochter Renske (12) onderscheidde zich als keepster en wist op miraculeuze wijze de nodige ballen uit haar doel weg te werken.
Kunsten
Op het andere veld was het oud-profvoetballer Hendrik van Beelen die graag wilde laten zien dat hij zijn kunsten nog niet verleerd was. Dat lukte soms aardig. Maar met wat extra kilootjes en wat minder conditie was de avond ook voor hem een hele lange… Er waren meer veertigers die zichtbaar niet meer in topconditie verkeerden, maar dat mocht de pret niet drukken. De sfeer was opperbest en er werd sportief omgegaan met soms discutabele beslissingen. Toch Levi? Rond 20.45 uur was het zover. De finale tussen Team 2 (onder andere Hendrik van Beelen) en Team 6 (onder andere Nico de Vreugd). Lange tijd wist team 6 als underdog mee te komen. Maar na een verlenging moest men toch capituleren door een golden goal van Marley.
Prijsuitrijking
Marley nam uit handen van Corjan Kulk de prijs in ontvangst. Na een groepsfoto van Team 2 kon Bart Schaap eindelijk toegeven aan de pijn. Hij was door zijn enkel gegaan en werd door Wouter van der Mark (hoe sportief, uit het verliezende team) nog even geïnspecteerd. ‘Koelen en drukverband’ was het advies. Ook Marcus Potters moest met de auto thuisgebracht worden. Terugfietsen zat er niet meer in. Het bewijs was weer geleverd: hoe gezellig ook, maar zaalvoetbal blijft een reuze blessuregevoelige sport. Als je de foto’s bekijkt, zie je dat het nog veel erger af had kunnen lopen. Hoeveel gevaarlijke situaties tel jij?? Toch vraagt deze editie wel weer om een vervolg. Het was gewoon té leuk!
